ماه پیشونی

پسر نازم چهار ماهه شدی و باید واکسن چهارماهگیت روبزنی. از چند روز قبل دوباره نگرانی به سراغم اومد واسترس زیادی داشتم که چی میشه وچقدر باید درد بکشی وگریه کنی.... اما صبح شنبه 12 مهر پایان چهارماهگی: صبح زود بیدار شدم وحاضر شدم وبعد لباسای تو رو پوشوندم که بیدارشدی وکلی سرحال بودی ومی خندیدی. خاله جون زنگ زد که باهامون بیاد وکمک کنه که من قبول نکردم وگفتم تنها میریم. باهم رفتیم و تو راه بیدار بودی وبا دقت به اطراف نگاه می کردی و مدام به مامان لبخند میزدی. تومرکز بهداشت وقتی که نوبت ما بود برای واکسن زدن خوابت گرفته بود ودوست داشتی بخوابی وهمش غر میزدی وبا صدای بلند یه چیزایی می گفتی که نمی دونم چی بود... منم بی ت...

من عاشق شدم..... عاشق لحظه های قد کشیدنت و هرروز بزرگ تر شدنت عاشق دستان کوچکی که با بخشیدنت به زندگی ام نگرانی های زندگی را از یادم برده است عاشق گرمای تنت وقتی که کودکانه در آغوشم جای می گیری وصف ناپذیر است زمانی که به چشمانم می نگری و با نگاه و لبخندت در عمق جانم جای می گیری پاییز فصل عاشقی است اما با تو تمام فصل ها عاشقم عاشق بودنت عاشق نفس کشیدنت پاییزت مبارک نفسم چهارماهگیت مبارک   گل نازم چهارماهه شدی. در این ماه یک سفر رو تجربه کردی. سومین دوره واکسن ها رو زدی.  برای اولین بار موهاتو کوتاه کردی و کلی کارای دیگه: یاد گرفتی بچرخ...

ماه پیشونی نازنینم اولین سفر زندگیشو در سه ونیم ماهگی به همراه پدر ومادرش در شهریور ماه 93 تجربه کرد.  سفری به شهرهای .... سفری به شهرهای شمالی کشور: رشت ،انزلی،آستارا،اردبیل،سرعین ونیر. کوچولوی نازم بچه خیلی خوبی بودی واصلا مامان رو اذیت نکردی.طول راه رو که همش خواب بودی .بیشتر وقتها شیر می خوردی وکمی بازی وخنده و دوباره لالا.  من حس تازه ای رو تجربه کردم که فوق العاده بود. احساس قشنگ در آغوش کشیدن موجودی کوچک و دوست داشتنی که فقط در میان دستان من امنیت و آرامش را تجربه می کرد ودنیای جدید وزیبای اطرافش رو می دید و من لذت می بردم از تماشای تو و تو از تماشای اطراف. چه لذت بخش بود اولین سفر با کود...

امروز سه ماه از بهترین روز زندگیم می گذره. روزی که خدای مهربون تو روبه من وبابایی هدیه داد وتو وارد زندگی ما شدی و گرمی بخش خانه ما...   3ماهگیت مبارک عزیزم.... نازنینم هر روزی که می گذره شیرین وشیرین تر می شی. ناز و دوست داشتنی شدی.کارهای بامزه انجام می دی وحسابی دلبری می کنی . مثلا: دستات رو مچ می کنی وحسابی لیس می زنی با سر وصدا...     بیناییت کامل شده واجسام دور وبرت را می بینی و خیره می شی بهشون..     تلویزیون تماشا می کنی با دقت کامل ...     خنده های قشنگت که دل آدمو می بره...     ...

امیر محمد نازم دوماهه شد...     عزیز دلم در این ماه  دستات رو شناختی وبا اونا بازی می کردی. موهاتو می کشیدی و بعدش جیغ می زدی وگریه می کردی.   سایه ها رو تشخیص می دادی وحرکت افراد را با چشای نازت دنبال می کردی ولی هنوز خیلی خوب نمی دیدی. سر وگردنت رو بالا نگه می داشتی. وقتی می خوابیدی از رو بالش سر می خوردی و تو جات می چرخیدی(180 درجه).     با چشای نازت به مامان خیره می شدی و لبخند میزدی.     باتعجب به لامپ های روشن نگاه می کردی.   نازنینم هر روزی که می گذره بیشتر عاشقت میشم. پایان دوماهگی:...

امروز امیرمحمد من دو ماهه شد و باید واکسن دوماهگی رو بزنه. خیلی استرس دارم می ترسم خیلی درد بکشه ..... یا تب کنه .... قرار شد با خاله جون ساعت نه صبح بریم تا واکسن دوماهگی رو بزنیم. قبل از رفتن چند قطره استامینوفن خوردی تا بعد از واکسن تب نکنی. بعد از گرفتن قد و وزن دوماهگی نوبت ما شد و رفتیم تا واکسن رو بزنی. اولش خواب بودی وخاله جون کلی تلاش کرد بیدارت کنه. بیدارشدی و نگاه می کردی به اطراف که یکدفعه نیش سوزن رو احساس کردی و شروع کردی به گریه کردن و خیلی گریه کردی . عزیزم واکسنهای بدو تولدت رو  که شامل ب.ث.ژ - هپاتیت و قطره فلج اطفال بود همون روز اول تو بیمارستان بهت تزریق شد و حالا این دومین تجربه واکسن ...

پسرگلم دیشب دلپیچه ودل درد شدیدی داشتی که از شدت درد خوابت نمی برد وهمش گریه می کردی . یه مدته این دردها رو داری ومن همه تلاشم را برای تسکین تو انجام دادم ولی دکتر میگه طبیعیه و تا 3 ماه این دل دردها رو خواهی داشت.  دیشب هم درد داشتی و من .... ......خیلی تلاش کردم آرومت کنم ولی آروم نمیشدی وخیلی بی تابی میکردی . بعداز کلی خوروندن شربتهایی که دکتر داده بود و داروهای سنتی و...  وقتی دیدم آروم نمیشی گفتم ببرمت حموم تا کمی گرم بشی وشب رو راحت بخوابی. وبعد از حموم در نهایت ساعت سه صبح بود که خوابیدی. عزیز دلم امیدوارم که زودتر خوب بشی و دیگه این شبا تکرار نشه. انشاالله ...

در دور دستها، که خدا میان چشمهات خانه کرده بود... من، بی قرار منتظر آمدنت بودم و تو که انگار دل نمی کندی از لبهای فرشتگان پنجره، پنجره، طنین آواز تو بود که انگار، گوش هایم جز تو نمی شنید. خداوند تو را به من هدیه داد و من همیشه دلشوره دارم از اینکه شاید آنچه می پنداشتم نباشم. نفس هات که به گونه هام ساییده می شود انگار آرامش بهشت را به چشمانم می فرستی دستهات که می چرخد و میان دستهام پنهان می شود... خنده هات، که ریش می شوم و عاشق چشمهات که عمق نگاههام را می کاود و من که همیشه تو را کم دارم از داشته هام دلتنگ که می شوم... انگار صدای گریه های توست ....تنها نوازشی که مرا به خود فرو می برد ...

عزیز دلم امیر محمد جان:   یک ماه شیرین برماگذشت. ماهی که تو با حضورت کنار ما اون رو تبدیل به یک ماه شیرین ورویایی کردی . عزیزم تو این یک ماه خیلی بچه خوبی بودی و کم گریه کردی و مامان و بابایی رو اصلا اذیت نکردی. و اما کارا وعکس العملهای تو  در این یک ماه: نازنینم تو همون روزای اول (تقریبا 20 روزگی) می خندیدی. به نور عکس العمل نشون می دادی و وقتی می خواستیم ازت عکس بگیریم چشاتو می بستی به همین دلیل تو این یک ماه نتونستیم یه عکس با چشم باز ازت بگیریم. صداهای بلند را تشخیص می دادی و وقتی که خواب بودی اگه صدای بلند می شنیدی ناراحت می شدی و جیغ می زدی. به پهلو می خوابیدی و دمر می شدی و م...