خدایا شکرت....
خدایا شکرت.... به سرعت بادی تند هفت ماه از اومدن گل زندگیم گذشت.... با وجود تمام سختی هایی که فکر میکردم تموم نمیشه و نمیتونم تحمل کنم، گذشت و حتی یادم نیست برای چی اذیت میشدم؟؟؟
خدایا شکرت که همه آفرینشت حکمت داره.... شکرت... شکرت میکنم که امیرمحمدم رو سلامت بهم دادی و شکرت میکنم بخاطر آرامش زندگیم و تمام نعمت هایی که همیشه توی زندگیم بهم دادی و همیشه پشت و پناهم بودی و هستی....
پسرکم هفت ماهه شد... تونست بشینه روی زمین... تونست سوار روروئکش بشه و تمام طول و عرض خونه رو طی کنه و جیغ بکشه.... تونست غذا بخوره... آدمها رو بشناسه... خوردنی ها رو بشناسه.... و...و.....و به همین سرعت هم بزرگتر میشه و میرسه به مراحل بعد زندگیش.... انشالله.
دعا میکنم همه بتونن این لحظات رو تجربه کنن.... خدایا شکرت...
چهارشنبه 93/10/10 ساعت 11:31 شب
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
خدا رو شکر
